Το Σύνδρομο Meniere είναι μια χρόνια διαταραχή του εσωτερικού αυτιού που προκαλεί επεισόδια πτώσης της ακοής, ιλίγγου (ζάλη), αίσθημα “μπουκώματος” στο αυτί και βουητά ( tinnitus). Τα επεισόδια μπορεί να διαρκούν από μερικές ώρες έως και λίγες μέρες και η συχνότητά τους ποικίλει από ασθενή σε ασθενή. Ενώ η αιτιολογία του συνδρόμου παραμένει ασαφής, φαίνεται ότι σχετίζεται με αυξημένη πίεση των υγρών στο λαβύρινθο του αυτιού, προκαλώντας το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του ιλίγγου.
Συμπτώματα
Πτώση της ακοής: Συνήθως ξεκινά σε ένα αυτί και μπορεί να επεκταθεί και στο άλλο με την πάροδο του χρόνου.
Ίλιγγος (ζάλη): Επεισόδια αίσθησης περιστροφής ή απώλειας ισορροπίας.
Αίσθημα “μπουκώματος” στο αυτί: Ειδικά κατά τη διάρκεια των επεισοδίων.
Βουητό (Tinnitus): Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ασθενείς αναφέρουν μια συνεχιζόμενη ή περιοδική αίσθηση βουητού στο αυτί.
Διάγνωση
Η διάγνωση του Συνδρόμου Meniere βασίζεται κυρίως στο ιστορικό του ασθενούς, καθώς και στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων. Οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση περιλαμβάνουν:
- Μέτρηση της ακοής: Χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της βαρηκοΐας.
- Νυσταγμογράφημα: Μετρά τη λειτουργικότητα του αιθουσαίου οργάνου ισορροπίας.
- Ηλεκτροκοχλιογραφία: Για τη μέτρηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του κοχλία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτούνται και άλλες διαγνωστικές εξετάσεις (αιματολογικές και απεικονιστικές) για την αναγνώριση τυχόν υποκείμενων παθήσεων.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του Συνδρόμου Meniere ποικίλει ανάλογα με την ένταση και τη συχνότητα των επεισοδίων.
- Συντηρητική αγωγή: Συστήνεται η αποφυγή κατανάλωσης αλατιού, καφεΐνης και αλκοόλ, καθώς και η αποφυγή άγχωδων καταστάσεων.
- Φαρμακευτική αγωγή: Περιλαμβάνει ήπια διουρητικά ή κορτιζόνη, είτε από του στόματος είτε μέσω ενδοτυμπανικής έγχυσης.
Εάν η φαρμακευτική αγωγή δεν αποδίδει, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτελέσει λύση. Οι χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν:
Καταστροφή του λαβυρίνθου: Σε περιπτώσεις σοβαρής απώλειας ακοής και επίμονων συμπτωμάτων, η καταστροφή του λαβυρίνθου μπορεί να γίνει είτε με ενδοτυμπανική έγχυση γενταμυκίνης είτε με χειρουργική επέμβαση.
Αποσυμπίεση του ενδολεμφικού σάκου: Αυτή η επέμβαση συνίσταται στην αφαίρεση του οστού που περιβάλλει τον ενδολεμφικό σάκο του λαβυρίνθου, και έχει πολλά πλεονεκτήματα.
Αιθουσαία νευρεκτομή: Προβλέπει τη διατομή του αιθουσαίου νεύρου και χρησιμοποιείται όταν τα επεισόδια ιλίγγου είναι έντονα και επαναλαμβανόμενα.
Πρόγνωση
Η πρόγνωση για τον ασθενή με Σύνδρομο Meniere εξαρτάται από τη σοβαρότητα των επεισοδίων και την έγκαιρη διάγνωση. Με τις κατάλληλες παρεμβάσεις, όπως η χειρουργική αποκατάσταση και η φαρμακευτική αγωγή, οι ασθενείς συχνά βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής τους, αν και σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να παραμείνουν κάποια συμπτώματα.
Συμπεράσματα
Αν και το Σύνδρομο Meniere είναι μια περίπλοκη και συχνά παρεξηγημένη κατάσταση, με την κατάλληλη θεραπεία και την έγκαιρη παρέμβαση, οι ασθενείς μπορούν να βρουν ανακούφιση από τα συμπτώματά τους και να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους. Αν έχετε οποιαδήποτε από τα αναφερόμενα συμπτώματα ή ανησυχίες για τη διάγνωση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε για μια εξειδικευμένη εκτίμηση και θεραπεία.
