Παρακάτω σας παρουσιάζουμε περιγραφές για να εξηγήσουμε τύπους όγκων, τα συμπτώματα και τις διαθέσιμες θεραπευτικές προσεγγίσεις:
Εξοστώσεις
Οι εξοστώσεις είναι καλοήθεις όγκοι που αναπτύσσονται στον έξω ακουστικό πόρο, μπροστά από την τυμπανική μεμβράνη. Αποτελούνται από νεόπλαστο οστίτη ιστό και θεωρείται ότι προκαλούνται από ερεθισμό του περιοστέου, της μεμβράνης που καλύπτει το κόκκαλο. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται συχνά «νόσος των χειμερινών κολυμβητών», λόγω της συχνής εμφάνισης της σε άτομα που κολυμπούν σε ψυχρές θάλασσες.
Οι εξοστώσεις συνήθως αναπτύσσονται αργά και μπορούν να προσβάλλουν και τα δύο αυτιά, με διάφορο βαθμό έντασης. Συνήθως ανιχνεύονται κατά τη διάρκεια τυχαίας εξέτασης για άλλο λόγο. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν αίσθημα πληρότητας στο αυτί και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, βαρηκοΐα λόγω απόφραξης του ακουστικού πόρου. Στις περιπτώσεις αυτές, συνιστάται χειρουργική αφαίρεση του όγκου, μια διαδικασία που μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία ή μέθη και συχνά σε αμφότερα τα αυτιά ταυτόχρονα.
Οστέωμα
Το οστέωμα είναι ένας καλοήθης όγκος των οστών, που συνήθως αναπτύσσεται στην είσοδο του έξω ακουστικού πόρου. Μπορεί να προκαλέσει απόφραξη του αυτιού και το μοναδικό μέσο αντιμετώπισής του είναι η χειρουργική αφαίρεση. Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε πίσω από το αυτί είτε μέσω του αυτιού, και απαιτεί ακριβή αφαίρεση της βάσης του όγκου για να αποφευχθούν υποτροπές. Το υλικό αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση για να επιβεβαιωθεί η καλοήθης φύση του όγκου.
Καρκίνος του Αυτιού
Ο καρκίνος του αυτιού συνδέεται συχνά με την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο και είναι πιο συχνός σε άτομα με ευαίσθητο δέρμα. Οι όγκοι αυτοί ενδέχεται να αναπτυχθούν στο πτερύγιο του αυτιού ή να προκύψουν από προϋπάρχοντες σπίλους ή από χρόνια ωτίτιδα. Ο καρκίνος του αυτιού μπορεί να εκδηλωθεί μέσω μιας επίμονης δερματικής βλάβης που δεν επουλώνεται, ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εντοπιστεί διόγκωση λεμφαδένων.
Η διάγνωση απαιτεί κλινική εξέταση και απεικονιστικές μεθόδους όπως αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία για να ελεγχθούν πιθανές μεταστάσεις και η διήθηση παρακείμενων ιστών. Η κύρια θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, ενώ σε προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία. Ειδικά στο μελάνωμα, η επέμβαση μπορεί να είναι πιο εκτεταμένη λόγω της τάσης του όγκου να επεκτείνεται στους γύρω ιστούς.
Τυμπανικό και Σφαγιτιδικό Παραγαγγλίωμα
Τα παραγαγγλίώματα είναι καλοήθεις, αγγειοβριθείς όγκοι που ενδέχεται να εκδηλώνονται στο αυτί ή στον τράχηλο. Στην περίπτωση του τυμπανικού παραγαγγλιώματος (glomus tympanicum), οι ασθενείς συχνά αναφέρουν εμβοές και αίσθημα πληρότητας στο αυτί, ενώ προοδευτικά μπορεί να παρατηρείται απώλεια ακοής.
Η διάγνωση γίνεται μέσω αξονικής τομογραφίας και, εάν υπάρχει υποψία για σφαγιτιδικό παραγαγγλίωμα (glomus jugularis), απαιτείται και μαγνητική τομογραφία για να αξιολογηθεί η επέκταση του όγκου. Η κύρια θεραπεία και για τα δύο παραγαγγλίώματα είναι η χειρουργική αφαίρεση του όγκου, αν και η επέμβαση για το σφαγιτιδικό παραγαγγλίωμα είναι πιο απαιτητική και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως απώλεια ακοής ή παράλυση των εγκεφαλικών νεύρων.
